Bir çox tarixçilər hesab edir ki, Qum şəhəri müsəlmanlar tətəfindən salınmışdır. Digər qrup tarixçilərin nəzərinə əsasən, Qumun yaşayış məskəni kimi tanınması Pişdadi padşahlarından olan Təhmurəsin dövrünə aid edilir. Bundan əlavə, müxtəlif sənədlərdən məlum olur ki, Makedoniyalı İsgəndər Əhməniləri məğlub edən zaman Qumu da viran etmişdi. Çox güman ki, bu şəhər Əhmənilərin dövründə abadlaşdırılmışdı.
Böyük şair Firdovsinin «Şahnamə»sində də üç yerdə Qumun adı çəkilir. Hicrətin 23-cü ilində müsəlmanların İrana hücumu zamanı Qum şəhəri Əbu Musa Əşəri tərəfindən fəth olundu. (Bəzi mənbələrə əsasən, bu fəth Əhməd ibn Qeysə də aid edilə bilər.) Ərəblər yavaş-yavaş bu şəhərə gəlib -getməyə başladılar. Əbdülməlik Mərvanın xilafəti zamanında Bəni əl-Əşəri ərəbləri Quma pənah gətirdilər və tədricən bu şəhər onların təsiri altına düşdü.
Başqa nəzəriyyəyə əsasə,n Qum şəhəri hicri-qəməri təqvimi ilə 83-cü ildə müsəlmanlar tərəfindən şəhər kimi formalaşmış müqəddəs bir məkandır. İmam Baqir (ə) və İmam Sadiqin (ə) dövrünə təsadüf edən bu vaxt çərçivəsində Əşəri ərəblərdən olan Peyğəmbər (s) səhabələri və Əhli-beyt (ə) aşiqləri Kufə hakimi Həccacın zülmündən qaçaraq bu diyara pənah gətirdilər və beləliklə Qum şəhəri mənəviyyat üzərində formalaşmağa başladı. Qazi Nurullah Şüştəri yazır : "Həməvi və başqaları Qum şəhərinin islami şəhərlərdən olduğunu, əhalisinin həmişə imamiyyə əqidəsinə sadiq qaldığını və bu şəhərin 83-cü hicri -qəməri ilində Əbdülməlik Mərvanın dövründə tikildiyini qeyd etmişlər." Sonra Qazi özü əlavə edərək yazır: "Qum şəhəri əzəmətli və kəramətli bir şəhərdir . Bu şəhər həmişə möminlər məskəni olmuş və bir çox imamiyyə alim, müctəhid və fazil şəxslər bu şəhərdən ərsəyə gəlmişlər.
Şəhərin Qum adlanması da çox güman ki, ərəblər tərəfindən olmuşdur. Əlbəttə , bu adın dini mənşəyi də mövcuddur. Əllamə Məclisi yazır: "İmamiyyə hədislərində deyilir ki , həzrət Peyğəmbər (s ) meraca aparılanda İblisin bu diyarda yerləşdiyini gördü və ona belə əmr etdi: قم يا ملعٿن «Qalx, ey məlun!»(Qum ərəbcə "qalx" deməkdir). Odur ki, bu məskən Qum adlandı."
Bir çox hədislərdə Qum şəhərinə aid maraqlı xüsusiyyətlər qeyd olunmuşdur və biz onların bir neçəsinə işarə edirik.
«Qum elm və fəzilət mədəni olacaq».
«Qum Əhli-beyt (ə) dostlarının mərkəzidir». «Qum Allah-Təala tərəfindən digər şəhərlər üçün höccət meyarıdır». «Allah-Təala Qum əhlinin təbiətini Əhli-beytin vilayəti ilə zinətləndirmişdir». «Qum əhli Ali-Muhəmməd (s) qiyamçısının köməkçiləridirlər». Belə hədislər onlarladır. Əlbəttə, qeyd etmək lazımdır ki, hər kəs Qumda yaşasa, Qum əhli sayılmaz. Hədislərdəki xüsusiyyətlər özünü Quma layiq aparan şəxslərə aiddir. Çünki belə bir müqəddəs və pak şəhərin sakini onun kimi pak olmalıdır. Qum elə bir şəhərdir ki, öz sinəsində dörd yüzdən çox imamzadə məzarına yer vermişdir. Bu şəhər saysız-hesabsız alimlər, müctəhidlər və övliyalar yetişdirmişdir. Elə bu müqəddəsliyə görə böyük və adlı-sanlı müctəhid, mərhum Hacı Muhəmməd İbrahim Kərbasi Quma daxil olan kimi ayaqqabılarını çıxarar və Həzrət Məsumənin (ə) hərəminə qədər ayaqyalın gedərdi və buyurardı: «Burada Əhli-beyt səhabələri, mühəddislər və alimlər dəfn olunmuşlar və bu hərəmin ətrafı alicənabların məzarları ilə doludur». Burada təbərrük üçün Qumun məşhur səhabə və alimlərinin bir neçəsinin adını çəkir və əlavə etmək istəyirik ki, Qum şəhəri islamın zühur etdiyi ilk dövrdən indiyə qədər elmi mərkəz və fəqihlər şəhərinə çevrilmişdir. O fəqihlərdən Zəkəriyya ibn Adəm Əşəri (İmam Sadiq (ə) və İmam Rizanın (ə) dövründə yaşamış), Zəkəriyya ibn İdris Əşəri (İmam Rizanın (ə) səhabəsi), İshaq ibn Əbdullah Əşəri (İmam Kazımın (ə) səhabəsi), İbrahim ibn Haşim (İmam Cavadın (ə) səhabəsi), Səb ibn Abdullah Əşəri (İmam Həsən Əskərinin (ə) səhabəsi), Əli ibn Babəveyh (on ikinci imamın kiçik qeybi dövründə) və onun oğlu, islamın elm səmasının parlaq ulduzlarından biri olan Şeyx Səduq və bir çox belə alimlərin adlarını sadalamaq olar. Səfəvilərin zamanında Qum elmi hövzəsi bir az da rövnəq tapdı və həmin dövrün alimlərindən böyük filosof Molla Sədra, Molla Möhsün Feyz, Qazi Səid və başqalarının adını çəkmək olar. Qacarların zamanında Ayətullah-uzma Mirzayi Qumi Qum elmi hövzəsinə bir az da rəvac verdi, lakin bu şəhərin rəsmi elmi hövzə kimi fəaliyyət göstərməsi bu elmi hövzənin hazırkı formasının banisi Ayətullah-üzma Hairinin vasitəsi ilə əmələ gəlmişdir. 1340-cı hicri qəməri ilində Quma gələn Ayətullah Hairi buranı elmi hövzə və mərkəz kimi təsis etdi. Tələbələrdən imtahan götürülməsi, onlara təqaüd verilməsi, bütün tələbələrin vahid geyimdə, yəni ruhani geyimində olması və s. bu kimi tədbirlər o cənabın vasitəsilə həyata keçirildi. Onun vəfatından sonra isə elmi hövzənin idarəçiliyi Ayətullah Höccət, Ayətullah Burucerdi, Ayətullah Xansari və başqa böyük müctəhidlər tərəfindən həyata keçirildi. Bu elmi hövzənin ən mühüm nəticələrindən Ayətullah Əraki, Ayətullah Qolpayqani və Ayətullah Xomeyni kimi böyük ustadların ərsəyə gəlməsi idi. Bu qısa tarixçədən göründüyü kimi, Qum şəhəri şəhər kimi formalaşdığı vaxtdan bu günə qədər bir an da olsun elmdən və mənəviyyatdan kənarda qalmamış, həmişə Əhli-beyt aşiqlərinin mərkəzi və pənahgahı olmuşdur. Bu proses bu gün də davam etməkdədir.Qeyd etdiyimiz kimi, Qum şəhərində dörd yüzdən çox ziyarətgah vardır. Lakin biz onların arasında ən çox əhəmiyyət kəsb edən məkanlar haqqında məlumat vermək istəyirik. Təbii ki, onlardan ən möhtərəm və əhəmiyyətlisi Həzrət Fatimeyi Məsumənin (ə) pak və müqəddəs hərəmidir. MƏNBƏ və İSTİNADLAR:[1] «Məcalis əl-muminin», c.1, səh.82[2] «Bihar əl-ənvar», c.57, səh.217, hədis 42 [3] «Bihar əl-ənvar», c.57, səh.213 [4] «Bihar əl-ənvar», c.57, səh.215 [5] «Bihar əl-ənvar» c.57, səh.213 [6] «Bihar əl-ənvar», c.57, səh.216 [7] «Bihar əl-ənvar», c.57, səh.218-219 Malumat: www.juma-az.org saytindan goturulub
|
